Wat hebben we weer genoten van onze weken in Lawa. Het was heel fijn om de mensen weer te ontmoeten en hun verhalen te horen.

In de afgelopen 12 1/2 jaar dat we hier wonen hebben we de rivier nog nooit zó laag gezien vanwege de extreem droge ‘droge tijd’.  Dit heeft voor de mensen heel wat negatieve gevolgen: de cassave op hun kostgrond is haast niet gegroeid, alle levensmiddelen en brandstof voor de buitenboordmotoren moet via de lucht aangevoerd worden. Dit heeft tot gevolg dat de prijzen de pan uitgerezen zijn. Vb 20 liter benzine voor de buitenboordmotor kost in een dorp 3 uur varen stroomafwaarts 120 euro. De winkel in de buurt van Lawa heeft geen benzine meer. Een trip stroomafwaarts kost nu minstens 240 euro. Gelukkig wordt er door verschillende organisaties en particulieren ondersteund door rijst in te laten vliegen.
Inmiddels regent het weer dagelijks en zien we het waterpeil langzaam stijgen. We hopen dat de prijzen dan weer naar het vroegere tarief zakken.

Cross cultureel werken vraagt heel wat flexibiliteit. We hadden van tevoren overlegd met één van de kerkleiders of onze komst uitkwam want we wilden graag praten over de mogelijkheden richting Canada. Wat is hun visie? Het is uiteindelijk vrijdagmiddag 13 december j.l. gelukt om het kerkbestuur te spreken.

Zaterdagochtend 14 december j.l. hadden we de gemeenten brede leidersvergadering over de planning en het daarbijbehorende budget. We genieten er zó van om de jongere leiders dan het voortouw te zien nemen.

Het was heel fijn om een aantal dagen met Anneke in Lawa te zijn en samen dingen te delen en vooruit te kijken.

Maandag 16 december zijn wij in het vliegtuig terug naar Paramaribo gestapt.

Inmiddels zijn we alweer een week in ons huis in Republiek. Morgen vieren we Kerst bij Elsbeth en haar gezin. Heel bijzonder dat haar opa er dit jaar bij kan zijn.

Ook bij ons staat de planning voor 2025 in de steigers. We kijken vol verwachting wat het nieuwe jaar gaat brengen. Wij hebben er zin in!